Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
niesnaska — ż III, CMs. niesnaskasce; lm D. niesnaskasek zwykle w lm «sprzeczki, kłótnie, nieporozumienia» Niesnaski domowe, małżeńskie. Coś, ktoś wywołuje niesnaski w rodzinie … Słownik języka polskiego
Олизар, Густав — В Википедии есть статьи о других людях с такой фамилией, см. Олизар. Густав Олизар польск. Gustaw Olizar … Википедия
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
kwas — m IV, D. u, Ms. kwassie; lm M. y 1. «substancja kwaśna; kwaśny smak; kojarzący się z tym smakiem zapach» Kwas kapuściany, naturalny. Czuć kwas. Czuć kwasem. ∆ Kwas chlebowy «musujący napój chłodzący przyrządzony z osłodzonej wody z dodatkiem… … Słownik języka polskiego
łagodzić — ndk VIa, łagodzićdzę, łagodzićdzisz, łagodzićgodź a. łagodzićgódź, łagodzićdzony «czynić łagodnym, mniej gwałtownym, mniej dotkliwym, przykrym; zmniejszać kontrastowość czegoś, uspokajać, powściągać, koić» Czas łagodzi cierpienia. Łagodzić… … Słownik języka polskiego
nieporozumienie — n I; lm D. nieporozumieniemień 1. «pomyłka wynikła z niewłaściwego zrozumienia słów, sytuacji» Tragiczne, zabawne nieporozumienie. Drobne, grube nieporozumienie. Wynikło, zaszło nieporozumienie. 2. częściej w lm «spór, zwada, awantura, niesnaski» … Słownik języka polskiego
podrażnić — dk VIa, podrażnićnię, podrażnićnisz, podrażnićnij (podrażnićdrażń), podrażnićnił, podrażnićniony podrażniać ndk I, podrażnićam, podrażnićasz, podrażnićają, podrażnićaj, podrażnićał, podrażnićany 1. «wywołać reakcję narządu zmysłowego; naruszyć… … Słownik języka polskiego
waśnić — ndk VIa, waśnićnię, waśnićnisz, waśnićnij, waśnićnił, waśnićniony książk. «powodować waśnie, niesnaski, wywoływać niezgodę» Waśnić małżeństwo. waśnić się książk. «kłócić się, wadzić się» Waśnić się z kimś o coś. Waśnili się między sobą … Słownik języka polskiego
zadrażnienie — n I 1. rzecz. od zadrażnić. 2. lm D. zadrażnienieeń częściej w lm «nieporozumienia, niesnaski» Drobne, rodzinne zadrażnienia. Zadrażnienia między ludźmi. Położyć kres zadrażnieniom … Słownik języka polskiego
zwaśnić — dk VIa, zwaśnićnię, zwaśnićnisz, zwaśnićnij, zwaśnićnił, zwaśnićniony książk. «spowodować waśń, niezgodę, niesnaski między kimś a kimś; pokłócić, poróżnić» Zwaśnić (ze sobą) rodzeństwo. Spadek zwaśnił rodzinę. Godzić zwaśnione małżeństwo … Słownik języka polskiego
